حضرت امام علي النقي الهادي (ع )
تولد امام دهم شيعيان حضرت امام علي
النقي (ع ) را نيمه ذيحجه سال 212
هجري قمري نوشته اند . پدر آن حضرت ، امام محمد تقي جوادالائمه (ع )
و مادرش
سمانه از زنان درست كردار پاكدامني بود كه دست قدرت الهي او را براي تربيت
مقام ولايت و امامت مأمور كرده بود ، و چه نيكو وظيفه مادري را به انجام
رسانيد و بدين مأموريت خدايي قيام كرد . نام آن حضرت - علي - كنيه آن امام
همام " ابوالحسن " و لقبهاي مشهور آن حضرت " هادي " و " نقي " بود . حضرت
امام هادي (ع ) پس از پدر بزرگوارش در سن 8 سالگي به مقام امامت رسيد و
دوران امامتش 33 سال بود . در اين مدت حضرت علي النقي (ع ) براي نشر احكام
اسلام و آموزش و پرورش و شناساندن مكتب و مذهب جعفري و تربيت شاگردان و
اصحاب گرانقدر گامهاي بلند برداشت .
نه تنها تعليم و تعلم و نگاهباني فرهنگ اسلامي را امام دهم (ع ) در مدينه
عهده دار بود ، و لحظه اي از آگاهانيدن مردم و آشنا كردن آنها به
حقايق مذهبي
نمي آسود ، بلكه در امر به معروف و نهي از منكر و مبارزه پنهان و آشكار با
خليفه ستمگر وقت - يعني متوكل عباسي - آني آسايش نداشت . به همين جهت
بود
كه عبدالله بن عمر والي مدينه بنا بر دشمني ديرينه و بدخواهي دروني ، به
متوكل
خليفه زمان خود نامه اي خصومت آميز نوشت ، و به آن امام بزرگوار
تهمتها زد ، و
نسبتهاي ناروا داد و آن حضرت را مركز فتنه انگيزي و حتي ستمكاري وانمود كرد
و
در حقيقت آنچه در شأن خودش و خليفه زمانش بود به آن امام معصوم (ع ) منسوب
نمود ، و اين همه به جهت آن بود كه جاذبه امامت و ولايت و علم و فضيلتش
مردم را از اطراف جهان اسلام به مدينه مي كشانيد و اين كوته نظران دون همت
كه
طالب رياست ظاهري و حكومت مادي دنياي فريبنده بودند ،